Hallo. ik ben kabouter Christiaan Cornelis. Maar je mag me ook wel Kabouter Chris noemen hoor. Heb je zin om mee te gaan op avontuur? Ik woon in een mooi groot kabouterbos samen met mijn papa, mama en mijn kleine broertje. We hebben een heel mooi huis. Een rode paddestoel met witte stippen.
Ik speel heel vaak buiten in het Grote Kabouterbos. Ik zal je eens voorstellen aan 1 van mijn vriendjes. Haar naam is Liselotte.
Op een dag was ik bezig in het bos. Mijn mama had aan mij gevraagd of ik eikeltjes wilde zoeken voor het avondeten. Ik had een lege mand meegekregen van mijn mama en ik mocht niet eerder terug komen dan dat de mand vol was en ook moest ik voor het donker wordt thuis zijn. Ik was al vanaf 's-ochtends vroeg bezig. Ik mocht ook niet te ver het bos in gaan al was ik wel al een grote jongen.
Ik was een keertje verder het bos in gegaan dan eigenlijk mocht van mijn mama. dat vind ik namelijk hartstikke spanend. En in dat bos kwam ik een meisje tegen. En haar naam was Liselotje.
Maar Liselotte was niet zomaar een meisje, ze was een meisje van het regenboogvolk.
Ze heeft hele mooi lange paars-rode haren. En de mooiste paars-blauwe ogen die ik ooit gezien had. Haar ketting was van heel mooi felblauw glas gemaakt. Ze had een groen jasje aan. Haar buik had de kleuren van de zon, geel en oranje. Een mooie rode geruite rok met daaronder een witte maillot en de mooiste schoentjes die ik ooit gezien heb.
En overal waar ze liep kwamen er zomaar bloemen uit de grond.
Ze heeft me geholpen met eikeltjes te zoeken voor het avondeten. En als ze de eikeltjes vast hield in haar handen kregen ze alle kleuren van de regenboog. We hebben overal gezocht en ze haalde ze ook overal, bijna als uit het niets, vandaan. Op de grond natuurlijk. Tussen de wortels van de bomen. In het gras en tussen de struiken. Echt, de eikeltjes lagen echt overal.
Nadat de mand helemaal vol was hebben we nog heerlijk gespeeld in het bos. In de bloemen en in de bomen. Jammer genoeg was het al vlug tijd om naar huis te gaan. Het was al donker aan het worden.
Ze heeft me naar het begin van het bos gebracht en ik ben toen gelijk naar huis gegaan. Ik heb mijn mama en papa alles verteld. En jullie nu ook.
Ik hoop dat ik haar ooit nog een keertje zie.
Tot de volgende keer!!!
